دیابت بارداری

دیابت بارداری

به عدم تحمل گلوکوز با شدت متغیر که اولین بار در طی بارداری شروع و یا تشخیص داده شود ، دیابت بارداری می گویند گاهی در شرایطی که سطح گلوکز خون در طی بارداری بالا رفته و علائم دیابت در خانم بارداری که قبلا دیابت برایش تشخیص داده نشده، دیده می شود ( صرف نظر از لزوم یا عدم لزوم مصرف انسولین).

بدون شک برخی از خانم هایی که دیابت بارداری دارند، قبل از آن دچار دیابت تشخیص داده نشده بوده اند.

دیابت بارداری بیشتر همراه با دیابت نوع 2 دیده می شود و مانند دیابت نوع 2 سن و شاخص توده بدنی (BMI) در ایجاد دیابت بارداری دخیل بوده است.

زمانی که فرد قادر به ترشح انسولین کافی جهت جبران افزایش تولید چربی و هورمون های ضد انسولین که در حین بارداری تولید می شوند، نیست (مثل هورمون جفتی انسان، پرولاکتین، کورتیزول و پروژسترون) دیابت بارداری ایجاد می شود.

در دیابت بارداری میزان پاسخ انسولین به ازای هر واحد تحریک گلیسمی، تنها نصف مقداری است که در بارداری طبیعی دیده می شود.

خطر ایجاد دیابت در اولین ویزیت دوران بارداری باید مورد ارزیابی قرار بگیرد.

خانم هایی که دارای ریسک فاکتور های دیابت هستند (مانند: چاقی، سابقه فامیلی قوی از دیابت نوع 2، سایقه دیابت بارداری یا گلوکوزوری) باید آزمایش گلوکز خون را در اولین فرصت ممکن انجام دهند و اگر در غربالگری اولیه دیابت بارداری تشخیص داده نشد، آزمایش گلوکز خون باید در هفته 24 تا 28 انجام شود.

توصیه های غذایی برای دیابت بارداری

اولین قدم در درمان دیابت بارداری این است که رژیم غذایی خود را اصلاح کنید تا به حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی کمک کنید و در عین حال رژیم غذایی سالمی داشته باشید. اکثر زنان با قند خون به خوبی کنترل شده، نوزادان سالمی را بدون هیچ عارضه ای به دنیا می آورند.

یکی از راه های حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی، نظارت بر میزان کربوهیدرات در رژیم غذایی است. غذاهای کربوهیدراتی هضم و به گلوکز خون (نوعی قند) تبدیل می شوند. گلوکز در خون ضروری است زیرا سوخت بدن شما و تغذیه ای است که کودک از شما دریافت می کند. با این حال، مهم است که سطح گلوکز در حد هدف باقی بماند.

کربوهیدرات موجود در غذا

کربوهیدرات ها در غذاهای زیر یافت می شوند:

• شیر و ماست
• میوه ها و آب میوه ها
• برنج، غلات، غلات و پاستا
• نان، کراکر، شیرینی و رول
• لوبیا خشک، نخود و عدس خرد شده
• سیب زمینی، ذرت، سیب زمینی، نخود فرنگی و کدو حلوایی زمستانه

شیرینی ها و دسرها مانند شکر، عسل، شربت ها، شیرینی ها، کلوچه ها، نوشابه و آب نبات نیز معمولاً دارای مقادیر زیادی کربوهیدرات هستند.

کربوهیدرات ها در غذاها بر حسب واحدهایی به نام گرم اندازه گیری می شوند. با خواندن برچسب های مواد غذایی و یادگیری لیست های مبادله می توانید تعداد کربوهیدرات ها را در غذاها بشمارید. دو بخش مهم از اطلاعات روی برچسب مواد غذایی برای یک رژیم غذایی کنترل شده با کربوهیدرات، اندازه وعده و گرم کربوهیدرات کل در هر وعده است.