آندرومنتیوز

یکی از شایع ترین بیماری های مزمن زنان است .

بطور مشخص بیماری زنان را در سنین باروری؛ یعنی از سن شروع قاعدگی تا بروز یائسگی تحت تاثیر قرار می دهد و بعد از یائسگی فروکش می نماید .

اندومتریوز با قرار گیری غیر طبیعی بافت غددی و استرومایی شبیه اندومتر در خارج از رحم تعریف می شود .

کاشت اندومتر در لگن ، عمدتا بر سطوح صفاقی و احشایی انجام می شود ؛ اما این بافت غیر طبیعی اندومتر می تواند در مثانه ، روده یا زخم های جراحی هم قرار بگیرد .

اندومتریوز با طیفی از علایم همراه است که شایع ترین آن درد مزمن لگنی می باشد .

از سایر علایم و عوارض وابسته به این بیماری ، میتوان به مقاربت دردناک ( دیسپارونی ) ، درد هنگام قاعدگی (دیسمنوره ) ، سوزش ادرار ، خون ریزی غیرطبیعی رحم یا لکه بینی و ناباروری نام برد ؛
البته این علایم خاص آندومتریوز نیست و در سایر امراض مثل بیماری التهابی لگن ، سندروم روده تحریک پذیر و آدنومیوز هم دیده می شود .

لاپاروسکوپی ، بیوپسی و بعضی روش های درمانی غیر تهاجمی از قبیل اولتراسوند ،MRT  و CT  جهت تشخیص و مرحله بندی بیمار بکار می رود .

اندومتریوز بر اساس وسعت و مکان قرارگیری آن به چهار مرحله طبقه بندی می شود :

مرحله 1 یا آندومتریوز خفیف :

کاشت های سطحی یا کوچک تخمدانی و صفاقی است

مرحله 4 یا آندومتریوز شدید :

شامل کاشت های عمیق و متراکم اندومتر می باشند .